ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ, ΒΑΤΙΚΑΝΟ

Ακριβώς μπροστά από την επιβλητική πρόσοψη της βασιλικής, απλώνεται η πλατεία του Αγίου Πέτρου, η οποία πλαισιώνεται από τους δύο ημικυκλικούς βραχίονες της βασιλικής. Τη δημιουργία της την οφείλουμε στον Ιταλό αρχιτέκτονα και γλύπτη Μπερνίνι. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1655 και ολοκληρώθηκε το 1667. Έχει μέγιστο πλάτος 240 μέτρων, ενώ το μέγιστο μήκος της φτάνει τα 340 μέτρα. Οι ελλειπτικές κιονοστοιχίες που πλαισιώνουν την πλατεία αποτελούνται από συνολικά 284 κίονες σε δωρικό ρυθμό, ο καθένας 15 μέτρα ψηλός.
Στο κέντρο της πλατείας ορθώνεται ένας 25 μέτρα ψηλός οβελίσκος, που προέρχεται από τον Ιππόδρομο του Νέρωνα, στο οποίο μαρτύρησε ο Απόστολος Πέτρος. Λέγεται ότι στη βάση του οβελίσκου υπάρχει στάχτη του Καίσαρα, ενώ στην κορυφή του λέγεται ότι βρίσκονται κομμάτια από τον Τίμιο Σταυρό. Ο οβελίσκος ζυγίζει 322 τόνους. Η εσωτερική επιφάνεια της 211,5 μ. μήκους και 132,5 μ. ύψους της βασιλικής καταλαμβάνει συνολική έκταση 15.160 m² και μπορεί να χωρέσει άνετα 60.000 άτομα. Το εγκάρσιο κλίτος έχει πλάτος 138 μέτρων. Ο χρόνος ανέγερσης ξεπέρασε τα 120 χρόνια.Ο Πάπας Ιούλιος Β΄ αποφάσισε πως η σχεδόν 1200 ετών βασιλική του Κωνσταντίνου δεν αποτελούσε κατάλληλο μέρος ταφής για τον ίδιο, και έτσι έγιναν διαπραγματεύσεις για μια επέκταση της βασιλικής. Επειδή όμως σε πολλά σημεία ήταν ετοιμόρροπη, αποφασίστηκε να αρχίσει μία μνημειακή ανέγερση μιας νέας πολύ μεγαλύτερης βασιλικής. Στις 18 Απριλίου 1506 ξεκίνησε η ανέγερση της μεγαλοπρεπούς βασιλικής, η οποία ολοκληρώθηκε το 1614 από τον Πάπα Παύλο Ε΄. Για τη χρηματοδότηση αυτού του τεράστιου επιχειρήματος επιβλήθηκε πολύ βαριά φορολογία στους πιστούς, ενώ και η πώληση συγχωροχαρτιών ειδικά στην Γερμανία τον 16ο αιώνα συνέβαλλε αποφασιστικά στην κάλυψη των υπέρογκων εξόδων Το πρώτο αρχιτεκτονικό σχέδιο της νέας βασιλικής προέρχεται από τον αρχιτέκτονα Μπραμάντε (Bramante), ο οποίος ήταν ως το 1514 εργολάβος του φιλόδοξου αυτού επιχειρήματος. Από το 1515 ως το 1546 η διεύθυνση του σχεδίου άλλαζε συχνά χέρια, ενώ στους κυριότερους καθοδηγητές της ανέγερσης ανήκε και ο Ραφαήλ. Δεν είχε αποφασιστεί ακόμη η τελική μορφή, ενώ οι γνώμες διίσταντο σχετικά με την χρήση λατινικού ή ελληνικού σταυρού για την μορφή της βασιλικής. Το 1547 την διεύθυνση του εγχειρήματος ανέλαβε ο Μιχαήλ Άγγελος, ο οποίος σχεδίασε και τον τεράστιο τρούλο της βασιλικής, ο οποίος βρίσκεται ακριβώς πάνω από το σημείο που μαρτύρησε ο Απόστολος Πέτρος.

 Πηγή:https://el.wikipedia.org

ΦΟΝΤΑΝΑ ΝΤΙ ΤΡΕΒΙ, ΡΩΜΗ

Το όνομα "Φοντάνα ντι Τρέβι" σημαίνει "κρήνη στους τρεις δρόμους" (tre vie), στην κυριολεξία σημαίνει "κρήνη του τριδρόμου"^[2] Το συντριβάνι αυτό σηματοδοτεί το τέλος^[3] του "σύγχρονου" Άκουα Βέρτζινε, του ανακαινισμένου Άκουα Βίργκο, ενός αρχαίου ρωμαϊκού υδραγωγείου το οποίο υδροδοτούσε την αρχαία Ρώμη. Το 19 π.κ.ε., οι Ρωμαίοι τεχνίτες εντόπισαν με την υποτιθέμενη βοήθεια μιας παρθένου μια πηγή καθαρού νερού περίπου 13 χιλιόμετρα έξω από την πόλη. (Αυτή η σκηνή αναπαρίσταται στην πρόσοψη του σημερινού σιντριβανιού.) Ωστόσο, το μήκος του υδραγωγείου είναι 22 χιλιόμετρα, γιατί δεν έχει ευθύγραμμο σχήμα. Το Άκουα Βίργκο οδηγούσε το νερό στα μπάνια Λουτρά του Αγρίππα. Υδροδότησε τη Ρώμη τουλάχιστον για τετρακόσια χρόνια^[4]. Η καταστροφή των υδραγωγείων από Γότθους πολιορκητές το 537 με 538 ήταν το τελειωτικό χτύπημα για την αστική ζωή της ύστερης κλασσικής Ρώμης. Οι Ρωμαίοι στο Μεσαίωνα υδροδοτούνταν από μολυσμένα πηγάδια και από τον επίσης μολυσμένο ποταμό Τίβερη.
Το Ρωμαϊκό έθιμο της κατασκευής ενός όμορφου σιντριβανιού στο τέλος ενός υδραγωγείου που έφερνε νερό στη Ρώμη επανήλθε το δέκατο πέμπτο αιώνα στην εποχή της αναγέννησης. Το 1453 ο πάπας Νίκολας Ε΄ τελείωσε τις επισκευές του Άκουα Βέρτζινε, έχτισε μια απλή λεκάνη σχεδιασμένη από τον ανθρωπιστή αρχιτέκτονα Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι για να σηματοδοτεί την άφιξη του νερού.

Πηγή:https://el.wikipedia.org

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ, ΡΩΜΗ

Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μ.Χ., συνεχίστηκε την εποχή του Τιτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας ο Δομιτιανός 80 μ.Χ. Ονομαζόταν αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες Ιουδαίοι αιχμάλωτοι που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Πήρε το όνομά του από το κολοσσαίο άγαλμα του Νέρωνα (Ο Κολοσσός), που βρισκόταν στην τοποθεσία που χτίστηκε.
Μπορούσε να χωρέσει 45.000 θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με περιφέρεια 524 μέτρων. Οι διαστάσεις του ήταν τεράστιες: 156 x 188 μέτρα και το ύψος του έφτανε τα 48 μέτρα και είχε 4 ορόφους. Από αυτούς, οι τρεις πρώτοι είχαν αψίδες και ο 4ος 40 παράθυρα. Πάνω από τον 4ο όροφο υπήρχε στοά. Ο τελευταίος όροφος προοριζόταν για τις γυναίκες και τις κατώτερες τάξεις των πολιτών, ενώ ο πρώτος για τους επιφανείς πολίτες. Το εσωτερικό του ήταν χωρισμένο σε κερκίδες, ενώ στο κέντρο του είχε κονίστρα που χωριζόταν από τις κερκίδες με ένα ψηλό βάθρο. Κάτω από την κονίστρα βρίσκονταν τα υπόγεια. Εκεί βρίσκονταν τα κλουβιά με τα ζώα, τα οποία μπορούσαν να ανυψωθούν για να ανεβαίνουν τα ζώα στην αρένα, καθώς και οι μηχανικές συσκευές του κτηρίου. Πάνω από την αρένα υπήρχε μια μεγάλη τέντα, προκειμένου οι θεατές να προστατεύονται από τον ήλιο. Οι θεατές έμπαιναν στο κτήριο μέσα από 80 εισόδους, 4 από τις οποίες χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους ρωμαίους γερουσιαστές και άρχοντες. Οι πολλές πύλες έδιναν στο Κολοσσαίο τη δυνατότητα να γεμίσει μέσα σε 15 λεπτά, και να αδειάσει μέσα σε μόλις 5. Στο Κολοσσαίο πραγματοποιούνταν αγώνες με ελεύθερη είσοδο, οι οποίοι διοργανώνονταν από τους αυτοκράτορες για να αυξάνουν την δημοτικότητά τους. Οι αγώνες διαρκούσαν μία μέρα ή και περισσότερες. Ξεκινούσαν με κωμικές πράξεις και εξωτικά ζώα, και ολοκληρώνονταν με τις μονομαχίες μεταξύ ζώων και μονομάχων, ή μόνο μεταξύ μονομάχων. Οι μονομάχοι ήταν αιχμάλωτοι πολέμου ή δούλοι. Το 80 μ.Χ. πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του Κολοσσαίου, με αγώνες που διήρκεσαν συνολικά 100 ημέρες. Το Κολοσσαίο λειτούργησε για περίπου 400 χρόνια, με μια διακοπή μεταξύ των ετών 217-238 μ.Χ., εξαιτίας ενός κεραυνού που κατέστρεψε μεγάλο τμήμα του.

Πηγή:https://el.wikipedia.org

Νοεμβριος 2015